29 Temmuz 2015

Adım




Adım

Yolun yazgısı onunla başlar;
yürüdükçe anlatır yitik masalını.
Şafağı kızıla boyar;
güneşi yitirir dağların, tepelerin, denizlerin ardında.

Sevgilidir, bakıştır, soluktur, yoksulluktur,
kayboluştur bulutların alçak duvarında.

Çığlıktır kimselerin duymadığı.
Yolun kendini adımladığı dar vakitler;
umarsız ömür, beyaz bayrak günleri.

Adım: Ayakların durmadan bozduğu ezber,
her patikada yeniden öğrenilen alfabesi:
dağların, ırmakların, bulutların.


Şerif Erginbay

Hiç yorum yok :